An Smaoineamh Náisiúnta
Tá an Páirtí Náisiúnta ann chun fís a chur in iúl, chun an fís sinn a léiriú dóibh agus chun mandáid a lorg uathu. Ní pháirtí ceiste amháin muid ach cuirfear amach réimse iomlán de bheartais shósialta agus eacnamaíochta.
Maíonn muid go bhfuil leas muintir na hÉireann riomh leas idirnáisiúnaí, ard-airgeadaí and teicnealathaithe i bhfad uathu. Maíonn muid go bhfuil an chéad dualgas rialtas Éireannach ar muinter Éireannach agus go bhéidir an dualgas seo a dhéanamh ach tríd an Smaoineamh Náisiúnta. Ní féidir Éire bheith ach croílár iompar do saoránaigh domhandach. Caithfidh sé a bheith fréamhaithe, ciallmhar agus barántúil duit fhéin.
Níl sé inghlactha orainn go bhfuil an muintir Éireannach faoi ualach le fiach as cuimse ard, go gcaithfaidh ár bpáistí imeacht chun obair a fháill, nó go dtéann inimirce leibhéal ionaid gan cheist agus gan tagairt ón ár bpolaiteoirí. Ní ghlac muid leis an gcoiriúlacht fiáin mar an normáltacht nua.
Cailleadh muid foighne le ne gcluichí focal féigh, lagintinneach agus fimíneach dár n-ionadaí tofa, ár n-ilchomhlachtaí meán, ár n-intleachtóirí, a gcuireann a leasanna aicmí in iúil i manaí éiginnte. Níl suim againn i nathanna boigéiseach cosúil le “héagsúlacht” agus “oscailteacht”. Tá suim againn ina dtorthaí an-fhíor.
Mar roimh na manaí agus frásaí gleoite, tá daoine ag fulaingt. Ag fulaingt mar nach hachmhainn leo tigh, nó cíos tí. Nach hachmhainn páistí a bheith acu nó céile acu. Ag fulaingt mar nach bhfuil a bpobal sábháilte feasta nó nach n-aithníonn siad a bpobal feasta. Ag fulaingt mar go gciallaíonn luachanna teaghlaigh Éire inniú go ngeobhaidh níos mó agus níos mó Éireannaigh bás ina aonar, gan chlann i dtigh altranais, bheith ag tindeáil ag lucht oibre saor allmhairithe.
Tá an Páirtí seo bunaithe againn go bhfuil rogha ag muintir na hÉireann. Is féidir leo, más miain leo, todhchaí difriúil a roghnú. Ní an “cách in aghaidh cách” den mona-cultúr domhanda ach an “cinniúint mórga” den Smaoineamh Náisiúnta.
Creideann muid:
- Go bhfuil stáit nach bhfuil in ann slándáil a daonra ó dronganna díbheargacha agus ceannaí drugaí a cinntiú, nó a cúbann siar ó bhreitheanna fada do choireanna foréigneacha a rith, ag freastail ar leasanna seachas iad muintir ne hÉireann.
- Go bhful stáit nach bhfuil in ann áit chónaithe a chur ar fáil dona gcine féin, ach gealeann sé féin (ar airgead ar iasacht) chun áit chónaithe a chur ar fáil do theifigh go hiomadúil, ag aisteoireacht d’áiléir amharclann seachas an náisiúin Éireannach.
- Nach rachaidh stáit ceanntrom le maorlathas, finíochas agus croite lámh chaim i ngleic leis an mbunúdar aon fhaidhbe, mar, formhór an ama, is é an fadhb.
- Nach bhfuil geilleagar atá ag brath ar imirce nó inimirce neamh-inbhuanaithe dá chaomhnú in ann seirbhís a thabhairt don náisiún. Tá an náisiúin, i gcás a leithéid, ag freastal ar an gcraos nó an gainne an geilleagar.
- Nach bhfuil an aicme rialaithe a shamplaí ó leanúint meitheal smaointe coimhthíoch, eagraíochtaí neamhrialtasach, nuachtáin iasachtacha agus baincéireacht choimhthíoch in ann seirbhís a thabhairt don náisiún. Mar nach bhfuil a leasanna agus leasanna an náisiúin ag teacht le chéile feasta.
Tá cothrom céad bliain an tÉirí Amach feicthe againn, agus tá go leor mórthaibhseacht, go leor pápaireacht feichte againn, neart cómhaíomh d’úinéireacht eachtra nach thugann aon pháírtí suntasach cothrom na Féinne do. Is é an maíomh de chuid na heite clé, is cosúil, gurbh Éirí Amach 1916 “idirnáisiúnach” i gcarachtar. An-fhorásach. Dá mbeadh an ceart acu, dhéanadh sé muid chun creid go raibh na mairtírigh 1916 ina bhfrith-Éireanach, go díreach mar an oiread Poblachtaigh inniú frith-Éireannach go smior. Mar atá idirnáisiúnachas, nó domhandachas, tabhair air céard a tabhairfaidh tú, frith-Éireannach. Mar a cuireann sé in aghaidh an náisiún. Agus is náisiún í Éire.
Tá muid ar son na hÉireann. Tá muid ar son muintir na hÉireann. Tá muid ar son a úinéireacht an oileáin seo.